ديدگانمان، از رنج انتظار بي فروغ گشته اند،
پشتمان، از درد غربت و بي کسي، خميده است،
قلبمان، از دوري و هجران، شکسته است،
بي پناهيم، بي ياوريم، بيچاره ايم، افسرده و غمينيم.
اي دوست همدم،
اي پدر دلسوز،
اي برادر همراه،
اي مهربانتر از مادر،
اي مهر بيکران،
ما را در ياب!